یکی از مشکلات اساسی در طراحی آینده فرهنگی و اجتماعی کشور ما، محدود بودن به وضع قوانین کلی و نظری است. این وضعیت موجب شده تا بسیاری از طراحیها سطحی مانده و نیازهای واقعی و پیچیده جامعه بدون پاسخ بماند. قوانین عمومی به تنهایی نمیتوانند خلأهای عمیق اجتماعی را پر کنند و بنابراین، نیاز به یک تغییر نگرش جدی در این حوزه احساس میشود.
ضرورت ایجاد هستههای تفکری جهادی
در حال حاضر، جای خالی گروهها و هستههای تفکری جهادی به شدت حس میشود. این گروهها باید شبانهروزی به صورت متمرکز بر طراحی اجتماعی سنگین و پیچیده برای کشور و حتی جهان تمرکز کنند. چنین هستههایی نیازمند افرادی هستند که از تئوریپردازی محض فاصله گرفته و به سمت اقدامات عملیاتی و اجرایی گام بردارند.
تغییر نگرش از آکادمیک به عملیاتی
برای رسیدن به نتایج ملموس و واقعی، تغییر نگرش در فضای علمی، پژوهشی و اجتماعی یک ضرورت اجتنابناپذیر است. رویکرد آکادمیک و بروکراتیک کنونی که به تولید انبوه مقالات کمکاربرد منجر شده است، باید به سمت نگاهی عملیاتی و نتیجهگرا تغییر کند. این تغییر رویکرد باید با حمایتهای مادی و معنوی همراه شود تا شاهد شکلگیری فضای تفکر جهادی، نوآوری و مسئولیت اجتماعی باشیم.
نقش و کارکرد هستههای تفکری جهادی
هستههای تفکری جهادی باید به صورت دقیق روی شناسایی مسائل اساسی اجتماعی و فرهنگی کشور تمرکز کرده و راهحلهای شفاف، عملیاتی و قابل اجرا ارائه دهند. این گروهها باید مسئولیت پیادهسازی طرحها و ارزیابی مستمر اثربخشی آنها را بر عهده بگیرند. به این ترتیب، میتوان طراحی اجتماعی آیندهنگر و پایدار را محقق کرد.
بازتعریف نقش دانشگاهها و مراکز پژوهشی
رسیدن به طراحی اجتماعی موفق مستلزم بازنگری در مأموریت و اهداف دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی است. این مراکز باید از وضعیت کنونی که عمدتاً تئوریمحور هستند فاصله گرفته و به سمت تولید دانش کاربردی و استراتژیک حرکت کنند. خروجی چنین فعالیتهایی باید مستقیماً زندگی مردم را تحت تأثیر مثبت قرار دهد.
با اتخاذ این رویکرد جدید، آیندهای روشن و پایدار برای نسلهای بعدی جامعه تضمین خواهد شد.
